Моќни зборови на познат психијатар: Неговиот совет ја лекува душата, а еден е исклучително важен!
Илјадници книги за самопомош се објавуваат секоја година, ветувајќи го клучот за среќата и откривањето на смислата на животот, но мемоарите на Виктор Франкл од 1946 година кои се занимаваат со суровата трагедија на Втората светска војна нуди единствен и едноставен одговор. Френкл вели дека наоѓањето среќа започнува со откажување од потрагата по среќа.
Австрискиот психијатар Виктор Франкл напишал психолошки мемоари наречени „Зошто не се убивте“. Преку личните и искуствата на другите затвореници од Аушвиц, тој ја претстави својата теорија за логотерапија, според која смислата, а не успехот или среќата е силата што го движи човечкиот живот. Тој пишува:
„Не се околностите кои го прават животот неподнослив, туку недостатокот на смисла и цел.
Френкл цврсто верува дека човечкиот дух може да се издигне над незамисливи околности.
„Кога повеќе не можеме да ја промениме ситуацијата, предизвик ни е да се промениме самите себе.
Логотерапијата помалку се занимава со минатото и испитувањето на свеста, таа е ориентирана кон иднината и смислата на сопствениот живот кон која треба да се насочи. На прашањето која е смислата на животот, тој одговара:
„Смислата на животот се разликува од човек до човек, од ден на ден, од час во час. Затоа општата смисла на животот не е толку важна како специфичната смисла на животот во даден момент. Поставувањето на такво општо прашање би било како да прашате шаховски мајстор кој шаховски потег е најдобар на светот. Едноставно, не постои најдобар, па дури и добар потег што не зависи од ситуацијата во играта и карактеристиките на противникот“.
Лекциите кои Виктор Франкл ги научил на потешкиот начин звучат едноставно, а тоа е нивната убавина.
Не можеме да ги избереме нашите околности, но можеме да го избереме нашиот став.
Франкл вели дека, кога се друго ќе се одземе, човекот сè уште ја има својата последна слобода, а тоа е слободата „да го избере својот став во какви било околности“. Одлучуваме да продолжиме, да продолжиме да се будиме и да ги живееме нашите животи секој ден, затоа што веруваме дека постои некоја повисока цел – дека нашето страдање не е залудно.
„На некој начин, страдањето престанува да биде страдање во моментот кога ќе добие значење, како што е значењето на жртвата“.
Љубовта е чувар на значењето
Значењето може да дојде од многу извори, но никој не е помоќен од љубовта. Франкл пишува дека во рововите на Аушвиц ја доживеал вистината на старото клише дека „се што ти треба е љубов“. Мислите на саканите, пишува Франкл, му даваат на човекот чувство на благосостојба дури и за момент, дури и кога не му останува ништо.
„За прв пат во мојот живот, ја почувствував вистината на она што толку многу мислители го кажале како последна мудрост во нивниот живот и она што толку многу поети го пееле: дека љубовта е последното и највисокото човечко постоење до кое може да се издигне“.
Животот бара смисла за хумор
Франкл верува дека изборот на смеа и смисла за хумор, повеќе од било што друго, може да ни помогне „да се издигнеме над секоја ситуација“. Тој објаснува дека затворениците наоѓале мали моменти од слободното време во кои кажувале вицови и се смееле.
„Обидот за хумор и гледањето на сè во хумористично светло создава вештина наречена уметност на живеење.
Успехот и среќата не се крај и немаат крај
Френкл жали поради фактот што модерното општество се опишува себеси во смисла на достигнувања, што ја намалува вредноста на оние кои не се нужно толку успешни и среќни како другите. Неговиот совет за среќен (и успешен) живот е да не се бркаме по успехот, туку наместо тоа да се посветиме на нешто поголемо од нас, а успехот да не следи како неизбежен нуспроизвод на тој напор.
„Не цели кон успех“. Колку повеќе нишаните и го правите цел, толку повеќе ќе го мавате. Бидејќи успехот, како и среќата, не може да се најде, тие мора да се создадат и тие се создаваат само како последица на лична посветеност на кауза поголема од самата личност или како нуспроизвод на целосното предавање на една личност на друга личност. Среќата мора да се случи, а истото важи и за успехот, треба да дозволите да ви се случи со тоа што не размислувате за тоа“.
