Минерална вода: пријател или непријател на вашиот метаболизам и слабеење?
Минералната вода може малку да го подобри метаболизмот на гликозата, што може да помогне при губење на тежината, но нејзините ефекти се премногу мали за да се потпрете без здрава исхрана и вежбање.
Една студија ја истражува улогата на минералната вода во губење на тежината, сугерирајќи дека таа може да го подобри метаболизмот на гликозата слично на ефектите забележани со хемодијализата. Сепак, придобивките се многу мали и не можат да ги заменат основните фактори за контрола на тежината, како што се исхраната и вежбањето.
Улогата на минералната вода во слабеењето
Новата анализа објавена во списанието BMJ Nutrition, Prevention & Health сугерира дека минералната вода може да помогне во слабеењето со благо подобрување на навлегувањето на гликозата во крвта и метаболизмот на гликозата – процес со кој телото ја претвора енергијата. Сепак, ефектите се минимални, што значи дека минералната вода сама по себе не е сигурно решение за губење килограми.
Според авторот на студијата, нема кратенки за ефикасно слабеење. Редовната физичка активност и урамнотежената исхрана остануваат од суштинско значење, а долгорочните ефекти од консумирањето големи количини минерална вода сè уште се непознати.
Потенцијални механизми на дејство на минерална вода
Минералната вода често се смета за потенцијална помош за слабеење бидејќи може да создаде чувство на ситост, да помогне во спречување на гладот, а исто така се верува дека го забрзува варењето и го намалува нивото на шеќер во крвта.
Сепак, авторот на студијата нагласува дека точните механизми со кои минералната вода би можела да го намали нивото на гликоза во крвта и да ја поддржи контролата на тежината сè уште не се целосно разјаснети. Врз основа на претходно објавените истражувања, тој го спореди процесот на пиење минерална вода со хемодијализа, процес во кој крвта се филтрира (дијализира) за да се отстрани отпадот и вишокот течност кога бубрезите веќе не можат сами да го направат тоа.
Компаративна анализа со хемодијализа
Хемодијализата ја прави крвта алкална, првенствено со производство на јаглерод диоксид (CO2). Слично на тоа, CO2 од минералната вода се апсорбира преку слузницата на желудникот и брзо се претвора во бикарбонат (HCO3) во црвените крвни зрнца. Овој процес на алкализација ја забрзува апсорпцијата и употребата на гликозата со активирање на клучните ензими во црвените крвни зрнца, објаснува авторот на студијата за SciTechDaily .
Клиничките набљудувања за време на хемодијализата покажуваат дека нивото на гликоза во крвта опаѓа додека крвта минува низ дијализаторот, и покрај повисоките нивоа на гликоза во растворот за дијализа на почетокот, додава тој.
Минимално влијание врз слабеењето
Додека овие наоди сугерираат дека минералната вода може индиректно да промовира губење на тежината со зголемување на навлегувањето и употребата на гликоза во крвта, контекстот е клучен, нагласува авторот.
За време на типична четиричасовна терапија со хемодијализа, низ дијализаторот тече околу 48.000 ml крв, што резултира со употреба на околу 9,5 g гликоза за време на терапијата, објаснува тој.
„Со оглед на ова минимално намалување на гликозата, влијанието на CO2 во минералната вода не е независно решение за слабеење. Урамнотежената исхрана и редовната физичка активност остануваат клучни компоненти за одржливо управување со тежината“, инсистира тој.
„Исто така, пиењето минерална вода може да има некои негативни ефекти врз дигестивниот систем, особено за луѓето со чувствителен стомак или веќе постоечки гастроинтестинални состојби. Примарните проблеми вклучуваат надуеност, гасови и, во некои случаи, влошување на одредени симптоми поврзани со дигестивни нарушувања, како што се синдром на нервозно дебело црево или гастроезофагеална рефлуксна болест“, посочува тој.
Можеби ќе ве интересира…Само еден газиран пијалок дневно може да го зголеми ризикот од срцеви заболувања, рак и дијабетесЗдравје
Умереноста е најдобра
„Умереноста е клучна за да се избегнат непријатните несакани ефекти, но и истовремено да се ужива во можните метаболички придобивки од минералната вода“, вели тој.
Коментирајќи ја анализата, професорката Сумантра Реј, извршен директор на Глобалниот институт за храна, исхрана и здравје NNEdPro, рече: „Иако постои хипотетичка врска помеѓу минералната вода и метаболизмот на гликозата, ова сè уште не е доволно истражено во контролираните студии кои вклучуваат луѓе“.
Иако оваа студија ги потврдува претходните истражувања, таа не дава доволно докази за давање препораки за превентивна или терапевтска употреба на минерална вода. Дополнително, сите потенцијални придобивки мора да се одмерат наспроти потенцијалните штети на газираните пијалоци кои можат да содржат натриум, гликоза или други адитиви.
