Која е врската помеѓу начинот на џвакање храна и слабеењето
Повеќето луѓе не земаат предвид дека процесот на варење започнува во устата
Важноста на темелното џвакање на храната не е поврзана само со превенцијата од гушење.
Повеќето луѓе не земаат предвид дека процесот на варење започнува во устата, што често резултира со недоволно џвакање на храната. Џвакањето е првата фаза во која нашето тело почнува да ја разградува храната за да добие енергија.
32 пати
Процесот на џвакање, заедно со ензимите присутни во плунката, и со мелење на храната во устата, го олеснува нејзиното распаѓање на помали делови. Овие помали делови потоа минуваат низ хранопроводникот до желудникот, каде што процесот на разградување на храната на нејзините составни делови, вклучувајќи ги макронутриентите (протеини, масти, јаглени хидрати), витамини и минерали, веќе е започнат. Постои мислење дека секој залак треба да се џвака 32 пати, теорија предложена од нутриционистот Хорас Флечер, што сугерира дека овој начин на џвакање може да го продолжи животот. Понатамошните истражувања сугерираат оптимален број на џвакање помеѓу 35 и 40 пати.
Поддржувајќи ја идејата на Флечер, една студија од 2011 година нагласува дека подолго џвакање може да биде ефективна компонента на стратегијата за губење на тежината. Иако не води директно до губење на тежината, практиката на продолжено џвакање може да резултира со побрзо чувство на ситост, благодарение на континуираната комуникација помеѓу желудникот и мозокот.
Чувство на ситост
Мозокот сигнализира кога е време за оброк и кога е достигнато чувството на ситост. Сепак, на лептинот, хормонот одговорен за сигнализирање на ситост до мозокот, му требаат околу 20 минути за да ги пренесе информациите од моментот кога стомакот е полн. Тоа значи дека можете да продолжите да јадете иако стомакот е веќе полн, што може да доведе до прејадување и зголемен внес на калории, а со тоа и зголемување на телесната тежина. Бавното џвакање може да придонесе за поголемо чувство на ситост и намален внес на калории.
Важноста на темелно џвакање на храната не е само за спречување на гушење. Исто така, го олеснува разградувањето на храната, намалувајќи го ризикот од гасови, надуеност, варење, рефлукс на киселина, варење и горушица. Дополнително, внимателниот став кон храната и подолгото џвакање може да придонесе за поголемо чувство на задоволство од оброкот, намалувајќи ја потребата за повеќе храна. Вградувањето на други здрави навики, како што е избегнувањето на електронски уреди додека јадете, исто така може позитивно да влијае на вашите навики во исхраната.
