Сите ние доживуваме предизвици на работа, но можеби нè обзема чувството на апатија што го забележуваме кога ќе стане предоцна.
Кога ќе почнете да работите во нова средина или ќе ја промените кариерата во насока во која отсекогаш сте посакувале, работата изгледа поедноставна, возбудени сте и среќни. Но, по некое време, кога ќе се издува балонот на очекувањата од работната средина, може да се појави незадоволство што резултира со – апатија кон извршување на задачите.
Кога сте биле помлади, сигурно сте се вратиле дома од училиште возбудени поради некоја „ситница“ за која возрасните членови на семејството ќе ви се смеат и би рекле дека е бесмислена „кога сте големи“.
Слично чувство следи и искуството на работа – по завршувањето на училиштето, со возбуда и позитивен страв од непознатото, храбро чекорите кон пополнување на крлежите кои ќе ве издигнат во рајата на кариерата, без да видите поискусни членови на тимот како ве гледаат како вашите родители пред 20 години, со извесен коментар дека си млада и во најава, полна со енергија која со текот на времето ќе избледи.
Дури и ако ви оди добро на работа, тоа секако не е идеално, но повторените конфликти, недоразбирањето на колегите, лошата работа на соработниците или претпоставениот кој е систематски слеп за сериозноста на проблемот може да ве направи незадоволни, но и апатични.
Ако дојдете до точка да мислите дека ништо не се менува во вашето друштво, и покрај вашите напори, еден ден тоа неизбежно ќе ви помине низ глава (ако веќе не сакате да се откажете) – зошто воопшто да се мачите?
Важно е да се обидете да го балансирате прекумерното размислување за работата, емоционалната приврзаност кон работата и апатијата што произлегува од менталното вложување во деловното опкружување.
Апатијата е најлоша за вас на долг рок бидејќи му штети на вашиот професионален раст, а долгорочно може да доведе и до незадоволство на вашите колеги.
Колку и да се чувствувате апатично, под површината сакате да бидете добри во својата работа, но почнаа да ве водат емоции кои ве спречуваат да ја промените работата, а во исто време ве „лути“ што си давате премногу.
Еве како да го намалите целиот тој кошмар од емоции и да избегнете апатија:
Водете дневник за вашите достигнувања
Често се фокусираме исклучиво на негативните аспекти на нашата деловна клима и затоа е многу важно да воведеме навика да водиме дневник на сопствени добри одлуки и да ги извршуваме задачите во текот на денот. На крајот од работното време, размислете за позитивните аспекти од вашиот работен ден и запишете ги, во тетратка или мобилен телефон.
Иако на почетокот ќе ви изгледа предизвик, брзо ќе видите колку ќе почнете да размислувате позитивно и ќе ги избркате негативните мисли. Со текот на времето, ќе имате цела листа на работи во кои сте добри и ќе ги видите ставките од моментите од денот што ве исполнуваат и ви даваат значење што ве натерало на почетокот да ја засакате работата што ја работите.
Барајте можности да ги развиете своите вештини
Времињата се предизвикувачки и станува сè потешко да се остане во чекор со промените во различни индустрии. Затоа е многу важно постојано да се предизвикувате себеси и да учите нови вештини.
Апатијата може да се појави токму затоа што мислиме дека немаме што да научиме на постојното работно место – а нов семинар, конференција, курс или мастер-клас може да ни помогне да ги решиме проблемите, да научиме за непознати теми и да ни олесни да останеме ангажирани на долг рок.
Размислете да побарате од вашиот претпоставен попредизвикувачки проекти и стимулативни задачи. Ако не постои, зошто да не креирате и предложите своја?
Негувајте работни односи
Ако не работите од дома (во тој случај може да размислите за Зум или слични состаноци), најверојатно денот го поминувате во канцеларија со луѓе. Големи се шансите дека има и други вработени кои исто така се борат со работното ангажирање; сите ние некогаш доживуваме апатија кон работата.
Градењето автентични и значајни односи со соработниците може да ви помогне да го надминете незадоволството и чувствата на апатија. Ако вашата компанија веќе не е домаќин на настани и собири надвор од канцеларијата, размислете да започнете повремени (онлајн) собири.
Дури и едноставните социјални активности, како на пример ручек со тим или организирање на среќен час на Зум, можат да помогнат да се изгради заедница и да ги направи вашите денови во канцеларија позначајни.
Вежбајте да се грижите за себе
Исто како што апатијата на работа може да влијае на нашите лични животи, заборавањето да се справиме со себе може да влијае и на начинот на кој ја цениме (или не ја цениме) нашата работа. Чувството на апатија кон сопствената кариера може да се прошири надвор од работата, да влијае на тоа како спиеме, како јадеме и дали редовно вежбаме, и обратно.
Размислете да си поставите неколку прашања: Дали се грижам за мојот ум и моето тело пред и после работа преку правилна количина на одмор, вежбање и хранлива храна?
Дали пијам доволно вода, дали се сеќавам да дишам во стресни моменти? Врската помеѓу физичката благосостојба и менталната благосостојба е неизбежна. Нашата околина, исто така, влијае на нашата состојба на умот и може значително да влијае на тоа како се однесуваме кон нашиот работен простор (еве изговор за купување повеќе канцелариски материјали).
