Проверете колку вистински пријатели имате: Пет главни индикатори
Одржувањето социјални врски може да ви помогне да го одржите менталното, емоционалното и физичкото здравје
Истражувањата покажаа дека луѓето со богати социјални врски имаат помал ризик од разни здравствени проблеми, како што се депресија, анксиозност и срцеви заболувања.
Кога врз основа на нашите вредности и верувања, како и на заеднички интереси велиме дека некој ни е пријател, тоа значи дека сме воспоставиле врска со друга личност.
Дефинициите за пријателство секако се разликуваат од личност до личност, а заедничко за сите е дека пријателството е врска во која луѓето нешто даваат, а нешто добиваат. Врската трае се додека се задоволуваат потребите на двете страни.
Според теоријата на трансакциска анализа (психотерапевтски пристап), во секоја врска, за таа да постои, треба да се задоволат следните потреби:
- Потребата за безбедност
Оваа потреба во пријателството се задоволува кога постои доверба меѓу двете страни, кога личноста е слободна и безбедно да ја сподели својата интимност без страв дека ќе биде осудена. Оваа потреба се задоволува на начин што и двете страни и даваат право на другата страна да чувствува како се чувствува, да размислува на начин што е соодветен за нив, без расудување или расудување. Поентата не е да се разбере секој пат, туку и да се почитува другата страна.
- Потребата другата страна да иницира
Да земеме на пример дека ние сме единствените кои викаме пријател да се дружиме или му се јавуваме да прашаме како е. А и да не сме ние личноста која брои кој кого повикал и колку, после некое време кога само ние ќе иницираме, врската полека ќе почне да згаснува бидејќи „релациската потреба“ другата страна да иницира како добро не е задоволен. Врската е двонасочна улица и ако се грижиме за врската, одвреме-навреме ќе покажуваме иницијатива, пишува Ординација.
- Потребата да се има влијание на другата страна
За тоа можеме да го искористиме односот на двајца пријатели, од кои едниот се жали на другиот. Минуваат часови и часови на кафе и едниот се жали, а другиот дава совети. Ако тој што се жали никогаш, никогаш, не примени некој од понудените „совети“, тоа значи дека тој што го дава советот нема апсолутно никакво влијание врз врската.
И во тој случај може да се случи врската полека да почне да замира бидејќи потребата за влијание не е задоволена. Жалењето од една страна и штедењето од друга страна, без никаков ефект, може да биде психолошка игра, а тоа секако не е карактеристика на вистинското пријателство.
- Потребата за самоопределување
Тоа значи дека секоја личност во врската има чувство за себе. Дека не се менува за доброто на другата страна, туку дека во тој однос го внесува сопствениот идентитет. Во случај некој да се менува за другата страна, можеме да зборуваме и за некакви игри. Да речеме, во врска со пријател, треба многу да размислуваме за неговите потреби, на сметка на себе. Во таа врска почнуваме да се губиме како уникатни поединци со сите наши значајни карактеристики и повторно – тоа не е пријателство.
- Потребата да се изрази љубов, без страв и цензура
Можеме да ја изразиме љубовта со зборови и дела. Ако другата личност ги игнорира нашите постапки или не ги прифати на друг начин, по некое време ќе ја изгубиме волјата да ги направиме за таа личност.
Пријателството е врска и секоја врска бара труд. Ова не значи да се борите, туку да размислувате за таа врска и да правите работи за таа да расте и да се развива. Иницирајте, влијаете, изразувајте љубов, не осудувајте и судете. Ако нема такво нешто, врската завршува, што е сосема разбирливо и нормално.
Најдобро би било оваа тема да се заокружи со изјавата на Ралф Валдо Емерсон: „Единствениот начин да се има пријатели е да се биде пријател“.
