Лекови за смирување: Треба да го знаете ова ако ги користите
Иако зборуваме за лекови кои се издаваат на рецепт, често се случува луѓето „да се фатат“, да ги најдат лековите и сами да ги пијат. Она што таквите луѓе треба да го знаат е дека тоа може да биде опасно
Непредвидливите „непријатели“ против кои е тешко да се борите, вклучително и губење на имот, работа, болест… често предизвикуваат бројни физички и психички нарушувања.
Во такви стресни ситуации, многумина одлучуваат да бараат олеснување во таблети/апчиња за смирување. Сепак, како и со сè друго, важно е да се биде добро информиран за овие лекови.
Д-р Ѓурѓица Сивиќ, специјалист психијатар, работи во нејзината психијатриска ординација во Загреб повеќе од 20 години. Како една од најпосебните години, и за неа и за нејзините пациенти, во нејзината 37-годишна психијатриска служба, завршува 2020 година, кога Хрватска беше погодена од корона вирусот и земјотресите.
Тие настани предизвикаа екстремен стрес, затоа д-р Сивиќ даде одговор на неколку основни прашања за веб-страницата Zaphetna.hr .
Употребата на средства за смирување мора да се контролира
Во лекувањето на панични растројства, социјални анксиозни растројства и разни фобии, најчесто се користат анксиолитичките лекови (Нормабел, Пракситен, Лексаурин, Хелекс, Ксанакс…), бидејќи ја ублажуваат анксиозноста, агитацијата, напнатоста и несоницата. Тие често се користат за голем број соматски, односно телесни заболувања и имаат мускулно релаксирачки ефект за време на стоматолошките процедури. Овие се најчестите, вели д-р Сивиќ, бензодиазепините (подгрупа на анксиолитици).
Она што го истакнува е дека употребата на анксиолитици, односно средства за смирување, мора да се контролира бидејќи тие брзо ја смируваат стресната состојба и поттикнуваат сон.
По неколку недели од употребата, нивната ефикасност слабее, па за истиот ефект потребна е поголема доза од истиот лек.
Доколку по кратко време (четири недели) немало подобрување на клиничката слика, лекарот треба да го упати пациентот на психијатар за понатамошно лекување, објасни таа.
Сепак, факт е дека многу луѓе лесно се одлучуваат да консумираат вакви лекови, кои се дел од многу „домашни аптеки“.
Д-р Сивиќ потврдува дека лековите за смирување често се дел од „домашната аптека“ и додава дека новите корисници на овие лекови добиваат информации од познати луѓе во нивната околина, каде што најчесто се фаворизираат споменатите брзи помагачи.
Сепак, пред да ги консумирате овие лекови, секој мора да биде свесен за потенцијалните несакани ефекти.
Најчестите нарушувања кои корисниците на овие лекови ги опишуваат како криза на повлекување, синдром на повлекување поради долготрајна употреба на анксиолитици и ненадејно прекинување на лекот, но при краткотрајна употреба споменуваат и ментална конфузија, потешкотии со меморијата, главоболки, стомачни тегоби. и мускулна слабост, вели докторката, напоменувајќи дека луѓето кои користат анксиолитици не треба да возат возила бидејќи често се поспани по администрацијата, па нивната концентрација и координацијата на движењата се намалува.
Конкретно, вели не се препорачува консумирање алкохол и бензодиазепини.
Зошто не можете да „го тргнете по својот пат“?
Иако зборуваме за лекови кои се издаваат на рецепт, често се случува луѓето „да се фатат“, да ги најдат лековите и сами да ги пијат. Она што таквите луѓе треба да го знаат е дека тоа може да биде опасно.
Употребата на бензодиазепини поради желбата за „само-заздравување“ и нивната употреба кај лица кои имаат депресивно растројство доведува до влошување на клиничката слика, поради предрасудите за потребата од психијатриско лекување.
Стигмата кон ментално болните е дел од ставот кој е тешко да се оправда, вели д-р Сивиќ.
На крајот, тој додава дека долгорочното решение секако е консултација на лекари, психијатри и експерти кои се занимаваат со третман на растројства на расположението, анксиозност, анксиозност кои го спречуваат квалитетното социјално функционирање.
Ова е можеби најважниот совет што треба да го имате на ум ако размислувате да ги земате овие лекови. Контактирајте со експерт.
