Не постои човек на светот кој никогаш немал икање и дали тоа значи дека некој те озборува токму тогаш и таму?
Човек почнува со икање дури и во утробата на мајката. Звучното „икање“ на бебето често ја буди исплашената мајка. Ако икањето трае подолго, лицето се чувствува непријатно, тоа го заморува и станува исплашено, понекогаш и во паника. Ако упорното икање трае со денови, недели или месеци, тие можат да бидат опасни по живот.
Ваквите долгорочни икање се всушност многу ретки и обично се придружени со сериозни и неизлечиви болести. Икањето е предизвикано од спазам на дијафрагмата. Дијафрагмата е мускулна плоча која ја дели градната празнина од абдоминалната празнина. Мускулестата плоча штрчи кон градната празнина и има форма на ѕвонче. Со постепена контракција, дијафрагмата се спушта надолу, повлекувајќи ги со неа белите дробови, во кои влегува воздухот и вака доаѓа до вдишување.
Со ослободување на мускулната тензија, издишувањето се јавува бидејќи дијафрагмата го враќа својот изглед во форма на ѕвонче. Улогата на дијафрагмата во дишењето грубо одговара на приклучокот на прскалката. Дијафрагмата е контролирана од френичниот нерв.
Нишките на тој нерв го напуштаат ‘рбетниот мозок во пределот на вратот и стигнуваат до дијафрагмата во средината на градниот кош. Левиот и десниот нерв истовремено даваат сигнали на дијафрагмата да се стегне и да се прошири по одреден „редослед“ контролиран од центар во мозокот. Ако стимулот од самата дијафрагма или од орган лоциран во градниот кош или абдоменот, одеднаш, „рефлексивно“ преку нервите, го стимулира центарот, наредбите што ги пренесува френикусот стануваат неправилни.
Дијафрагмата, наместо постепено да се собира и да се истегнува, почнува да „дивее“. Затегнувањето на дијафрагмата станува спазматично, често во серија, спазам по спазам.
Икањето може да се појави на различни делови од телото. Најчесто доаѓаат од желудникот по пребрзо јадење, по прејадување, по зачинета храна. Надуеноста на желудникот и цревата, предизвикана од голтање воздух или лошо варење, е исто така честа причина. Се јавува и по конзумирање на големи количини на алкохолни пијалоци. Топла и премногу ладна храна може да предизвика иритација веќе од хранопроводникот.
Икањето може да биде предизвикано од воспаление на желудникот, чир на желудникот и други воспалителни промени во абдоминалната празнина. Опишан е случај на човек кој по апендицитис имал икање, со кратки прекини, цели 10 години, за наеднаш сам да престане.
Икање може да се случи за време на заразни болести. Вистински „епидемии“ на икање беа опишани во една американска држава кога се појави епидемија на вирусен енцефалитис. Икањето траеше неколку недели.
Икањето може да биде предизвикано и од прекумерно пушење, ментална напнатост и замор. Гласното смеење може да предизвика икање со директно надразнување на дијафрагмата и голтање големо количество воздух. Икањето е исто така од психогено потекло, кое се јавува на „нервозна основа“.
Во исклучителни случаи, икањето може да биде многу брзо, повеќе од 100 пати во една минута. Таквата состојба предизвикува нарушување на дишењето и бара итна медицинска помош.
