Дали јаболковиот оцет е најголемиот сојузник за здравјето и дали оваа навика навистина може да ни го продолжи животот? Д-р Либерати го има одговорот
Опкружени сме со различни изјави, од кои некои ни звучат сосема убедливо, додека за други ќе помислиме дека тоа е сигурно сериозна теорија на заговор. Така, на пример, сосема логично ќе биде да кажеме дека зеленото јаболко е помалку слатко од црвеното, па можеме да го јадеме во поголеми количини затоа што нема страв од висок шеќер, сепак, ќе престанеме со скептицизам за идејата за две јајца за појадок. Сепак, искуството не учи дека не сме единствени, односно дека два организми не реагираат исто поради различни фактори, особено кога станува збор за исхраната.
За тоа сведочи струката, меѓу нив и доц. д-р. д-р Ана-Марија Либерати Пршо , специјалист по интерна медицина, супспецијалист по ендокринологија и дијабетологија, д-р. на нутриционизмот, на кој не му е непознат интегративниот пристап кон секој поединец. Во разговор со доц. Либерати Пршо дозна повеќе за најчестите тврдења со кои се среќаваме.
Оброк после 19:00 часот не е пожелен
Зошто да не? Поучени од клиничко искуство, следење на стотици пациенти, т.е. меѓузависноста на нивните нутритивни навики и нивната метаболичка контрола (влијанието на обрасците на исхрана врз нивната телесна маса, составот на телото, движењата на шеќерот во крвта, тестовите на крвта итн.), можам да кажам дека ова тврдење нема силна основа. На пример, чинија обилна супа, шолја сурутка, грст бадеми, салата од риба, домат и моцарела со маслиново масло или, да речеме, неколку изматени јајца со зеленчук, се здрави лесни вечерни оброци. Тие се хранливо богати, но во исто време сиромашни со шеќери или јаглехидрати, кои во текот на вечерта и ноќта може да предизвикаат ненадејни скокови на инсулинот, дополнително да го стимулираат чувството на глад и да не наведат да јадеме повеќе, да ги нарушат вредностите на шеќерот во крвта или да стимулираат непожелни процеси на складирање на вишокот енергија во црниот дроб и масното ткиво. Лично, мислам дека е поважно да се нагласи што јадеме, а не кога јадеме. И, се разбира, количината е важна. Како и фактот дека она што следи по вечерниот оброк – седење пред телевизор или компјутер, извршување на домашни работи во следните неколку часа, лесен вечерен тренинг или напорна ноќна смена. Навиките во исхраната, вклучувајќи го видот, големината и „тајмингот“ на вечерниот оброк треба да се приспособат на секој човек поединечно, според неговите навики, потребите за енергија и моменталните околности.
Подобро е да се избере лесна храна
Зависи кој и за кого. Ако од здравствени причини треба што повеќе да го ограничиме внесот на маснотии, особено млечни масти, во тој случај има смисла да се консумира лесна храна за сметка на намалената содржина на масти. Ако треба да го минимизираме внесот на сол (а тоа секогаш треба да го правиме, бидејќи на дневна основа наместо препорачаните пет грама сол дневно, Хрватите консумираат во просек од 10-12 грама), не е лоша идеја да достигнеме за производ кој е лесен во однос на содржината на сол. Меѓутоа, ако се бориме со прекумерна тежина и дебелина или ако страдаме од преддијабетес, дијабетес и замастен црн дроб (најмалку 20 проценти од Хрватите страдаат од тоа), производите што ќе ги избереме треба да бидат лесни за сметка на шеќерот.
Имено, светлината не е само универзален поим кој означува намалена енергетска вредност во споредба со оригиналните верзии на храна. Терминот всушност се однесува на неколку категории, бидејќи значи и намален дел од одредена хранлива материја или група хранливи материи за 30 проценти во споредба со стандардниот производ. Хранливите материи кои најчесто се намалуваат кај лесните производи се токму шеќерите, мастите и солта. Сепак, иако е препорачливо да се консумираат производи со намалена енергетска вредност и намален дел од шеќер и масти, треба да се има на ум дека светлото на етикетата исто така може да доведе до конфузија. На пример, кај лесни производи со намалена содржина на маснотии, во производството често се користат замени како шеќери, дополнителна содржина на протеини и згуснувачи, кои сите имаат енергетска вредност, па споменатата ознака завршува само на сметка на намалени масти, додека другите извори на енергија се еднакви или повеќе. Ова нè води до следната заблуда, каде што луѓето често имаат чувство дека можат да консумираат значително поголема количина од производот, што на крајот доведува до спротивен ефект, имено – зголемување на телесната тежина.
Јаболковиот оцет е најголемиот сојузник за здравјето
Да, за салати, сосови, некои чорби, инсулин (за намалување на нивото на шеќер во крвта, особено после јадење), диети за слабеење и статини (за намалување на нивото на холестерол во крвта). Покрај антиоксидантното и антиинфламаторното дејство, благодарение на богатиот витамински и минерален состав, јаболковиот оцет делува и како пребиотик, односно храна за добрите цревни бактерии кои ги поставуваат темелите на нашиот имунолошки систем и метаболичкото здравје.
Сепак, колку што е сојузник на метаболизмот и готвењето, може да биде и противник на забите (емајл на забите), хранопроводникот и желудникот, со својата киселост што ја поттикнува или продлабочува повредата на веќе оштетената слузница на луѓето со чувствителен гастроинтестинален систем и нарушување на интегритетот на забната глеѓ. Затоа, и покрај неговите здравствени придобивки, не се препорачува за луѓе кои имаат гастритис и/или гастричен улкус и повреди на хранопроводникот, а на оние кои го консумираат им се советува да го разредат и да го ограничат дневниот внес на 15-20 мл, што е приближно еден супена лажица.
Јаглехидратите се лоши
Многу често тие се. Имено, и покрај тоа што јаглехидратите ни служат како основен извор на енергија за развој и одржување на речиси сите телесни процеси и физиолошки настани, доколку ги внесеме од погрешни извори, во погрешни форми, во прекумерни количини и во несоодветно време. – тие стануваат непријател. Ако ги консумираме јаглехидратите преку зеленчук (нескробни, т.е. без клубени), печурки, јаткасти плодови, семиња, овошје со низок гликемиски индекс, домашни млечни производи, грав и леќа – тие би биле наши главни сојузници и во снабдувањето со тело со енергија и и во обезбедување на потребите за минерали, витамини, влакна, антиоксиданси и фитонутриенти. Меѓутоа, во денешниот свет со брз ритам, хистеричниот консумеризам и сеприсутната, предостапна храна, најчестите јаглехидрати што ги консумираме се рафинираните шеќери и едноставните јаглехидрати, кои – освен прекумерниот внес на енергија – не обезбедуваат ништо друго освен ризик од развој на метаболички синдром. дијабетес, замастен црн дроб и кардиоваскуларни заболувања.
Значи, ако зборуваме за јаглехидрати во форма на пекарски производи, брза храна, десерти, чоколади, бисквити, готови грицки, бонбони, сокови, „овошни“ јогурти, пудинзи, џемови и џемови купени во продавница и повеќето сладоледи. , можеме безбедно да ги наречеме зли. Посебно во количините во кои често ги конзумираме, без последователна физичка активност при која би ги искористиле за енергија наместо да создаваме масни наслаги во органите и крвните садови, често подготвени во комбинација со нездрави транс-масти кои потекнуваат од маргарин и збогатени со вештачки бои и засилувачи на вкус.
Ништо без пост
Низ историјата, без разлика на географската локација, цивилизациските достигнувања или религиозните принципи, постот или гладувањето се сметало за метод на прочистување на организмот, средство за исцелување и животна навика која го продолжува животот. Имено. во форма на повремен повеќедневен пост, или во форма на трајно намален внес на калории – доаѓа до активирање на антиинфламаторните механизми, намалување на оксидативниот стрес, елиминирање на насобраните дисфункционални протеини и клетки и забавување на процесот на стареење. Доколку за време на постот се внимава на внесувањето на сите потребни микронутриенти (витамини, минерали, антиоксиданси, незаситени масни киселини итн.), доколку се обезбеди соодветна хидратација и доколку се спроведува периодична медицинска контрола, тогаш постот е препорака заснована на докази.
Секако, има и луѓе на кои постот воопшто не им се препорачува (всушност е забранет), како што се децата во фаза на раст и развој, трудници и доилки, онколошки пациенти со рак во напредна фаза, лица кои боледуваат од дијабетес тип 1 и оние кои се лекуваат со инсулин и инсулински секретогоги, лица со нерегулирани кардиоваскуларни заболувања, луѓе со акутни инфекции и многу стари луѓе.
