Станува збор за ситни парчиња пластика – микропластика, кои остануваат во огромни количини насекаде околу нас по употребата на разни производи за широка потрошувачка. Важно е да се реши ова прашање кога е познато дека просечниот човек јаде пластика колку една кредитна картичка секоја недела.
Како да се спречи внесување на микропластика во телото? Веројатно воопшто не. Но, можеме да си помогнеме со тоа што барем ќе се обидеме да го намалиме количеството на внесување на оваа супстанца. Еве неколку совети како да избегнете внесување на мали пластични честички кои се веќе насекаде, дури и во мајчиното млеко.
Купувајте од локални производители
Еден од најдобрите начини да се избегне пластика започнува со купување на локалниот пазар, бидејќи кога купуваме храна од локални одгледувачи, ја заобиколуваме пластичната амбалажа (храната обично пристигнува во дрвени гајби), нема пластични кеси итн.
Користете кеси за повеќекратна употреба
Пластичните кеси ги загадуваат океаните и им штетат на живиот свет, што е најважно не се распаѓаат целосно, туку се претвораат во микропластика. Ќесите или корпите за повеќекратна употреба се добар избор, важно е да ги користите за сите намирници.
Бидете пребирливи кога купувате месо
Иако месото од локално потекло е значително поскапо од стоката достапна во продавницата, цената би можела да вреди кога станува збор за намалување на потрошувачката на микропластика. Неодамна, научниците открија и пластика во крвотокот на кравите и свињите, што доведе до откривање на микропластика во животинското млеко и пакуваното месо. Сите тестирани животни беа хранети со пелети и рендана храна која содржи пластика. Она што го јадат животните чие месо го купуваме може да има директно влијание врз здравјето на луѓето, што е одлична причина да имате „ваш“ одгледувач, или барем доверлив месар.
Побарајте производи кои не се завиткани во пластика
Огромна количина на храна доаѓа на пазарот завиткана во пластика. Дополнително, месото достапно во продавницата е спакувано на тацни од стиропор. Студијата за пакувањето на храната и рокот на траење покажа дека овие контејнери обично се направени од екструдиран полистирен, материјал кој ослободува микропластика која тешко се отстранува дури и со плакнење. Добро би било локалните месарници да го пакуваат месото во восочна хартија или месарница без пластика која може да се компостира.
Останете подалеку од пластични шишиња!
Да се каже не на пластичните шишиња за еднократна употреба е всушност еден од најлесните начини да ја намалиме нашата потрошувачка на микропластика. Пиењето од пластични шишиња не е толку безбедно како што мислите. Студија од 2018 година покажа дека 93 отсто од тестираните шишиња со вода биле контаминирани со микропластика. Наместо пластика, подобро е да земете стаклено шише.
Ниту пластични ниту хартиени шолји за кафе
Пластичните чаши не се безбедни, но ниту хартиените чаши ако сакате да избегнете мешање. Повеќето производи од хартија што се користат со течности содржат скриена пластична подлога, од хартиени кутии за млеко до пакувања за сладолед, хартиени чинии и хартиени чаши. Хартиената чаша што ја земате во вашата локална кафуле има пет проценти полиетиленска бариера, дизајнирана да спречи распаѓање на чашата додека пиете. За жал, топлото кафе предизвикува кршење на облогата, ослободувајќи трилиони микропластични наночестички на литар. Најдобар избор е керамичка, порцеланска или метална чаша (нерѓосувачки челик).
Чувајте ја храната во стаклен сад
Штетните хемикалии и микропластиката може да се исцедат во храната спакувана во пластични садови, што доведува до директна потрошувачка на микропластика. Но, често немаме избор и нашата единствена опција е да купиме нешто во пластична амбалажа. Во овие случаи, најдобро е да го префрлите производот во стаклени садови веднаш штом ќе ги вратите дома.
Истражувањата покажаа дека пластичната амбалажа воопшто не го продолжува рокот на траење на производот, а оваа практика во голема мера придонесува за загадување со пластика, што доведува до создавање на поголема количина на микропластика.
